14.06.2023 Новые книги
Днямі з’явілася на свет новая кніга нашага земляка члена Саюза пісьменнікаў Беларусі Антона Анісовіча. Яго чарговы, сёмы па ліку, вершаваны зборнік пад назваю «Зоркі над Дзяржыншчынай» у поўнай меры раскрывае рознабаковыя прыхільнасці і інтарэсы аўтара.
І на гэты раз Антон Анісовіч праявіў адданасць свайму творчаму крэда, прысвяціўшы большасць вершаў роднаму краю. Такія шчырыя пачуцці да малой радзімы тлумачацца тым, што родам паэт з маленькай вёсачкі Саковічы, што прытулілася каля падножжа вышэйшай кропкі Беларусі гары Дзяржынскай. Менавіта тут, у вясковым асяродку з маляўнічым прыродным ландшафтам, прайшлі дзіцячыя і юнацкія гады. Адсюль жа ён працягвае чэрпаць духоўныя і творчыя сілы.
Зараз Антон Браніслававіч жыве ў аграгарадку Путчына. Не парываючы сувязь з малой радзімай, ён доўгія гады працаваў настаўнікам, быў кіраўніком установы адукацыі. Вясковы інтэлігент не толькі аддаваў шмат энэргіі рабоце ў школе, але і знаходзіў час для ўдзелу ў грамадскім жыцці вёскі. Адначасова яго дзейная натура патрабавала выхаду прыродных схільнасцей і задаткаў. З дзяцінства ён валодаў ігрой на баяне і стаў душою і акампаніятарам творчага калектыву «Гуляначка» пры мясцовай установе культуры. Яго першая спроба /пяра таксама была ўдалай, і творы паэта пачалі з’яўляцца на старонках перыядычнага друку. Ён стаў актыўным удзельнікам народнага літаратурнага клуба «Выток» пры Дзяржынскай раённай бібліятэцы. У асяроддзі аднадумцаў канчаткова сфарміраваўся яго паэтычны стыль, які, у спалучэнні з сакавітай беларускай мовай, надаў яго творам самабытна-індывідуальны характар. За гэты час Антон Анісовіч атрымаў вядомасць не толькі як літаратар, але і нястомны краязнаўца.
Першая частка новай кнігі, названая «Шляхамі Дзяржыншчыны», увабрала вершы, звязанныя са знакавымі мясцінамі раёна. З вялікім пачуццём гонару за родны край паэт прысвячае вершаваныя радкі такім населеным пунктам, як Путчына, Татаршчына, Якуты, Негарэлае, Фаніпаль, Станькава. Пачэснае месца ў гэтым спісе, безумоўна, займае Дзяржынск. Варта адзначыць, што некаторыя вершы гэтага цыкла напісаны ў форме балад і паданняў, звязаных з мінулым нашага краю. А патрыятычны настрой аўтара і яго душэўная занепакоенасць за лёс Бацькаўшчыны выразна бачна ў вершы «Малітва», дзе прызыўна гучаць наступныя радкі:
Люблю я лясы і жытнёвыя нівы,
Улетку напіцца крынічнай вады.
Малюся, каб працаю край быў шчаслівы,
Каб гора не ведаў, бяды.
Усё, што адбываецца ў жыцці, асабістым і грамадскім, аўтар прапускае праз сэрца і паэтычным радком даносіць да кожнага чытача свае перажыванні і думкі, развагі і парады. Кожны радок – прызнанне ў вернасці і любові да роднай Беларусі і малой радзімы, даніна павагі і памяць пра подзвіг продкаў, якія з годнасцю пераадолелі ўсе выпрабаванні часу, клопат пра яе будучыню.
У другой частцы кнігі пад назваю “Званы Сафіі” Антон Анісовіч палемізуе з той радыкальна настроенай часткай насельніцтва, якая стала ахвярай маніпуляцый калектыўнага Захаду і за іудзіны грошы ў 2020 годзе выйшла на пратэстныя мітынгі. Адначасова паэт нагадвае падобным асобам пра сапраўдны патрыятызм, які праявілі нашы продкі, адстаяўшы ў гады Вялікай Айчыннай вайны свабоду і незалежнасць для сучасных пакаленняў.
І як працяг размовы гучаць разважанні аўтара над праблемамі сучаснасці. Яны аб’яднаны ў трэцюю частку кнігі з назвай «Палатно жыцця». А завяршаюць гэты паэтычны роздум «антосікі» – вершаваныя чатырохрадкоўі з філасофскім сэнсам, якія ўжо сталі візіткай аўтара.
З’яўленне на свет новай кнігі – гэта заўсёды прыемная падзея для тых, хто цікавіцца літаратурай. Новы творчы праект Антона Анісовіча – выдатны падарунак для прыхільнікаў беларускай мовы і паэтычнага слова. А пазнаёміцца з выданнем можна, наведаўшы чытальную залу гарадской бібліятэкі.
Віктар УРАНАЎ, Партал Дзяржынскага раёна
Больше новостей читайте в нашем телеграм-канале Союз писателей Беларуси