ПАРАД СТОЙКАСЦІ ДУХУ
Гэты майскі парад свет забудзе наўрад.
Адчаканіў свой крок пераможна парад.
Юных воінаў строй пад крылатай зарой.
Лікаванне вясны і святочны настрой.
Мы і ў гэту пару, як суцішыўся свет,
Дэманструем не пікі крылатых ракет –
Чалавечую мужнасць і годнасць сваю.
Я пад сцягам Айчыны зноў горда стаю.
Проста права не маю тут сэрцам не быць,
Ўсё, што дадзена мне ў гэтым свеце, згубіць.
Па крывавых абсягах сусветнага зла,
Зброю сцісшы ў агні, Перамога прыйшла.
І якіх бы цяпер ні было ў свеце звяг –
Я не выпушчу з рук ёй узнесены сцяг.
9.05.2020
БАЛАДА ВЯРТАННЯ
469 помнікаў воінам-вызваліцелям вырашана
знесці па рашэнні польскіх улад. Актывісты з
Брэста дамаўляюцца і вяртаюць некаторыя з іх у
Беларусь.
(З інтэрнэт-навін)
Цынізм ці бывае большым?
Як знясіленыя шляхам паломнікі,
Крочаць, вяртаюцца з Польшчы
Воінаў-вызваліцеляў помнікі.
Непадалёку ад Брэста,
Бо стала няўтульна
На землях суседняй дзяржавы,
Абралі новае месца
На алеі воінскай славы.
Тут, калі зло і памкнецца,
Зносячы бронзавыя і каменныя,
Адступіць ураз – разаб’ецца
Аб крэпасці непрыступныя сцены.
Будуць яны пад аховай
Стойкасці, дагэтуль нязнанай,
З сілаю памяці выбуховай,
З вечна крываваю ранай
Свету казаць пра славу,
Што ў баях напаткалі,
Як Кракаў, а потым Варшаву
Ад гітлерцаў вызвалялі,
Гналі зброд усялякі,
Смерці ламаючы крыллі…
І пра тое,
Як сёння палякі
Бяздушнасцю адплацілі.
29.02.2020
ПАНДЭМІЯ
Сыходзяцца мёртвыя і жывыя –
Тысяч ужо не стала.
Хмарай абложнаю пандэмія
Над светам устала.
Раніца кожная – звесткі як зводкі
З поля няспыннага бою.
Век нечы доўгі і чыйсьці кароткі
Рэжа пачвара касою.
Вуліцы, плошчы Еўропы – нямыя,
Хтось не паспеў нат і войкнуць.
З шалам драпежным паўсюд пандэмія
Грукае ў сэрцы, бы ў вокны.
А на балконах з мужнай адвагай
Чуюцца звонкія песні –
Льюцца жыццю самай вернай прысягай,
Моляць яго: – Уваскрэсні!
Струны вясны усяе дажджавыя
Граюць самотнага Баха.
І вырастае ў душы пандэмія
Хваляй трывогі і страху.
Свет захлынуўся ў горы і скрусе,
Нішчыць пагрозу навалы.
Моліцца сэрца за люд Беларусі
Светлай Малітвай Купалы.
30.03.2020
ЮНАМУ СУАЙЧЫННІКУ
Табе самотна: на зямлю прыйшоў
Не кмечаны крывёю каралёў,
Не ў ліку тых,
Хто ўладна правіць светам.
Ды ўсё ж адным суцешся ты пры гэтым
На хвалях часу
Ля магіл святых:
Ты ўсё ж шчасліўчык,
Бо не ў ліку тых,
Хто над тваёй
Ахвярнаю Радзімай
Узвіўся ў неба
Крэматорным дымам.
* * *
Павыйдзіце з былінных курганоў,
Зямлі маёй былінныя героі.
Крылаты прывід смертаноснай зброі
Ваш сон зямны сягоння будзіць зноў.
Пачуўшы вашы раці за спіной,
Лягчэй ступаць пуцінаю зямной.
І вы, хто спіць бясслаўна у зямлі
У спратах дзён аджытых, паўзабытых,
Сягоння абзавіцеся з нябыту –
Адкуль і хто вы?..
І на што ішлі…
Пачуўшы вашу згубу за спіной,
Лягчэй ступаць пуцінаю зямной.